Zapraszam w każdy poniedziałek na godzinę 10:30 na audycję „Senior w terze” w ️Radio Jasna Góra na 100,6 fm. Audycji można słuchać na : www.radiojasnagora.pl
Zachęcam do krótkiej lektury przed audycją
„Piękno starca polega na tym, że ma on dość siły do wykonywania niezbędnych do życia czynności i jest wolny od tych wszystkich ułomności starczego wieku, które sprawiają przykrość innym”, pisał Arystoteles. Jeżeli przez chwilę zastanowimy się nad zjawiskiem starości, to zauważymy, że j na spotkanie wychodzi nam wiele problemów. Pierwszy z nich, powiedzmy kluczowy, dotyczy samego precyzyjnego wskazania tego momentu, w którym człowieka określa się terminem senior.
W tej materii przychodzi nam z pomocą grecki matematyk i filozof, Pitagoras. Otóż to ten myśliciel, wprowadził zasadę podziału ludzkiego życia na cztery dwudziestoletnie okresy. W przyjętej przez siebie koncepcji, umiejscowił starość po sześćdziesiątym roku życia.
Na temat starości wypowiadał się również Sokrates, który w dialogu z Kefalosem twierdził wprost: -„Ja bardzo lubię rozmawiać z ludźmi mocno starszymi. Mam wrażenie, że u nich się trzeba dowiadywać tak, jakby oni przed nami pewną drogę przeszli, którą może i nam przechodzić”. Czytając tekst, można odnieść wrażenie, że nakreślona w nim rozmowa przeradza się w refleksję na temat starości.
W ogóle ciekawe jest to, że Platon bardzo często bohaterami swoich dialogów czynił osoby starsze.
W wypracowanym przez siebie modelu państwa, czynił wiele uwag na temat starości oraz miejsca należnego seniorom w społeczeństwie. Kiedy na kartach „Państwa” kreślił Platon obraz idealnej społeczności, nie omieszkał w jej obrębie umiejscowić osób starszych. Ateńczyk, zadaje się wychodzić z założenia, że seniorzy, nie tylko ze względu na swój wiek, ale i posiadaną wiedzę i doświadczenie, powinni służyć wsparciem młodym ludziom.
Prawa do szacunku dla seniorów ze strony młodych ludzi domagał się Arystoteles. W „Etyce Nikomachejskiej” apelował do młodzieży: -„Dla każdego starca żywić trzeba cześć odpowiednią jego wiekowi, wstawać na jego powitanie, wyznaczać mu najlepsze miejsce przy stole”.
Zastanówmy się przez chwilę jak dziś w naszych środowiskach wygląda szacunek, cześć oddawana seniorom? Jak wygląda to nasze wstawanie na powitanie babci, czy dziadka? A może lepiej będzie pochylić się nad wyznaczonym miejscem dla seniora przy stole? To ostatnie wydarzenie doskonale opisał papież Franciszek siedem lat temu podczas Eucharystii w Domu św. Marty.
W homilii wykorzystał zasłyszaną w dzieciństwie historię. „Była to historia zapobiegliwego ojca rodziny, który urządził osobny stolik dla niedołężnego dziadka, gdyż ten brudził się przy jedzeniu. Gdy pewnego dnia ów ojciec wrócił do domu, zastał jednego ze swych małych synków bawiącego się w zbijanie stolika. Zapytawszy, dla kogo ten stolik, usłyszał odpowiedź: „Dla ciebie tato, gdy będziesz stary jak dziadek”.
Do usłyszenia w eterze – Artur Dąbrowski
No comment